Kristus, den rätte Herren

Från Wikipedia
Kristus, den rätte Herren
OriginalspråkTyska
TextförfattareElisabet Cruciger
Publicerad1524

Kristus, den rätte Herren (på tyska Herr Christ, der enig Gotts Sohn) är en kristen psalm av Elisabet Cruciger, troligen från år 1524. Psalmen översattes troligen av Olaus Petri 1526 med titelraden "Christus then rätte Herren".

Johan Åström bearbetade psalmen 1816 och gav den titelraden Förlossningen är vunnen. En engelsk översättning gjordes av Arthur T Russell och gavs ut 1851.

Sedan 1986 finns två versioner av hennes psalm, dels de tre sista stroferna från Åstöms bearbetning som en särskild psalm (efter en mindre bearbetning): O Kriste, oss benåda, dels Olov Hartmans bearbetning av psalmen från 1978 med titelraden Vår Herre Krist var Sonen.

Melodin är en gammal folkmelodi upptecknad i Erfurt 1524, tryckt i samlingen Erfurter Enchiridion och samma melodi som till psalmerna Du segern oss förkunnar (1819 nr 105) och Låt oss nu Jesus prisa (1695 nr 172). Enligt 1697 års koralbok användes melodin då även till psalmen Himmelske Fader fromme (1695 nr 11).

Text[redigera | redigera wikitext]

Erfurter Enchiridion (1524)[1] Swenske songer eller wisor (1536)

Herr Christ der eynig Gotts son /
vaters yn ewigkeyt /
Aus seym hertzen entsprossen /
gleich wie geschryben steht.
Er ist der morgen sterne /
seyn glentze streckt er ferne /
fur andern sternen klar.

Fur vns ein mensch geboren /
ym letzten teil der zeyt /
Der mutter vnuerloren /
yhr yungfrewlich keuscheyt.
Den tod fur vns zu brochen /
den hymel auffgeschlossen /
das leben wider bracht.

Laß vns yn deiner liebe /
vnd kentnis nemen zu /
Das wir am glawben bleiben /
vnd dienen ym geyst so.
Das wir hie mugen schmecken /
deyn sussickeyt ym hertzen /
vnd dursten stet nach dir.

Du Schepffer aller dinge /
du vetterliche krafft.
Regirst von end zu ende /
krefftig aus eigen macht
Das hertz vns zu dir wende /
vnd ker ab vnser synne /
das sye nicht yrrn von dir.

Ertödt vns durch deyn gute /
erweck vns durch deyn gnadt.
Den alten menschen krencke /
das der new leben mag.
Wol hie auff dyser erden /
den synn vnd all begerden /
vnd dancken han zu dir.

Christus then rette herren/
gudz son j ewigheet/
aff fadren är vprunnen som scrifften seya weet/
han är then morgon stierna/
som oss kan lysa och werna/
ifrå alt mörkers qwal


Han är menniskia worden/
j werldzens sijdsta tijd/
aff rena iungfru boren/
til oss hijt kommen nidh/
dödzfengsle haffuer han brutit/
och lijfzens dör vpslutit/
oss himmelen open giort

O Christe giff tina nåde/
tin kerlech låt oss få/
at sich med rådh och dådhe/
wort hierta koffra må/
lär oss epter tich lengta/
rettwijsone epter trengta/
och fly fåfengligheet

All mact haffuer tin fader/
j händer giffuet tich/
tes är nuu hwar man gladher/
at tu then macten fick/
ty tu scalt alltijd hielpa/
ey låta nidhet stielpa/
them som initit förmå

Hwad fadren haffuer tich giffuit/
låt ey borttapas ther/
men föör til retta liffuet/
thet tu sielff bliffuer med/
låt oss få med tich wara/
alltijd forutan fara/
glädias j ewigheet

Musikbearbetningar[redigera | redigera wikitext]

Verk av Dieterich Buxtehude för orgel.

  • Herr Christ, der einig Gotts Sohn i G-dur (Buxwv 191)
  • Herr Christ, der einig Gotts Sohn i G-dur (BuxWv 192)

Publicerad i[redigera | redigera wikitext]

Referenser[redigera | redigera wikitext]

Noter[redigera | redigera wikitext]

  1. ^ https://de.wikisource.org/wiki/Herr_Christ_der_eynig_Gotts_son
  2. ^ Swenske songer eller wisor nuu på nytt prentade, forökade, och under en annan skick än tilförenna utsatte. Stockholm. 1536. sid. XXXVI. Libris 19748517 
  3. ^ Then Swenska Psalmeboken förbätrat och medh flere Songer förmerat och Kalendarium. Stockholm: Amund Laurentzson. 1572. sid. LXXXII. Libris 13554587 
  4. ^ Lyster, Jens; Margareta Brogren (2002). Een wanligh psalmbook. Göteborgspsalmboken 1650. Göteborg: Göteborgs stiftshistoriska sällskap, Tre Böcker Förlag AB. sid. 118-119. Libris 8420225. ISBN 9170294771 

Externa länkar[redigera | redigera wikitext]

Wikisource
Wikisource
Texten till Kristus, den rätte Herren finns på Wikisource.